در این دنیای پست پر از فقر و مسکنت
برای نخستین بار گمان کردم که در زندگی من یک شعاع آفتاب درخشید
اما افسوس این شعاع آفتاب نبود بلکه فقط یک پرتو گذرنده
یک ستاره پرنده بود
که به صورت یک فرشته به من تجلی کرد
ودر روشنایی آن یک لحظه فقط یک ثانیه همه بدبختیهای زندگی خودم را دیدم
و به عظمت و شکوه آن پی بردم
و بعد این پرتو در گرداب تاریکی که باید ناپدید بشود دوباره ناپدید شد
نه نتوانستم این پرتو گذرنده را برای خودم نگه دارم!
(صادق هدایت)